กรอง ๔ หมายถึง [กฺรอง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระชอน.
ว. ไม่ชุ่มชื่น, ไม่สมบูรณ์; ซอมซ่อ (มักใช้แก่การแต่งกาย), ตองตอยก็ใช้; (กลอน; ถิ่น-ปักษ์ใต้) ตกอับ, แร้นแค้น, เช่น ผัวเมียสองคนจนกรองกรอย. (สังข์ทอง).
[กะหฺรอด] ดู ปรอด.
[กฺรอด] ว. เซียวลง เช่น ผอมกรอด; เสียงดังอย่างเสียงกัดฟัน.
ก. หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, ร่อยหรอ, สึกหรอ.
[กฺรอบ] น. สิ่งที่ประกอบตามริมวัตถุมีรูปภาพเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ขอบเขตกําหนด เช่น ทํางานอยู่ในกรอบ.
น. กรอบประตูหรือหน้าต่าง, เช็ดหน้า หรือ วงกบ ก็เรียก.
น. เครื่องประดับขอบหน้าผากเป็นรูปกระจังเป็นต้น.(รูปภาพ กรอบหน้า)